قطعه ای از دیوان حافظ

* در غم خویش چنان شیفته کردی بازم*

*کز خیال تو به خود باز نمی پردازم*

*هر که از ناله ی شبگیر من آگاه شود*

*هیچ شک نیست که چون روز بداند رازم*

*گفته بودی خبرم ده که ز هجرم چونی؟

*آن چنانم که ببینی و ندانی بازم*

*عهد کردی که بسوزی ز غم خویش مرا*

*هیچ غم نیست،تو میسوز که من میسازم*

*آن چنان بر دل من ناز تو خوش می آید*

*که حلالت بکنم گر بکشی از نازم*

*اگر از دام خودم نیز خلاصی بخشی*

*هم به خاک سر کوی تو بود پروازم*

*حافظ ار جان ندهد بهر تو چون پروانه*

*پیش روی تو چو شمعش به شبی بگدازم*