قطعه ای از اشعار عطار نیشابوری

****شعر عطار ****

چون دل تو دشمن جان آمده ست         جان برافشان ره به پایان آمده ست
عشق را با کفر و با ایمان چه کار       عاشقان را لحظه ای با جان چه کار

 ****شعر عطار ****

 عاشق آتش بر همه خرمن زند       اره بر فرقش نهند او تن زند7
درد و خون دل بباید عشق را       قصه ای مشکل باید عشق را»

****شعر عطار ****

چون شنودند این سخن مرغان همه         آن زمان گفتند ترک جان همه
برد سیمرغ از دل ایشان قرار        عشق در جانان یکی شد صد هزار

 ****شعر عطار ****

عزم ره کردند عزمی بس درست     ره سپردن را باستادند چست
جمله گفتند: «این زمان مارا به نقد8       پیشوایی باید اندر حل عقد9

****شعر عطار ****

قرعه افکندند بس لایق فتاد        قرعه شان بر هدهد عاشق فتاد
جمله او را رهبر خود ساختند       گر همی فرمود سر می باختند

 ****شعر عطار ****

هدهد هادی چو آمد پهلوان      تاج بر فرقش نهادند آن زمان
صد هزاران مرغ در راه آمدند     سایه دان ماهی و ماه آمدند

 ****شعر عطار ****

چون پدید آمد سر وادی ز راه        النفیر10 از آن نفیر بر شد به ماه
هیبتی زان راه بر جان اوفتاد       آتشی در جان ایشان اوفتاد

****شعر عطار ****

جمله ی مرغان ز هول و بیم راه        بال و پر پُرخون برآوردند آه
راه می دیدند پایان ناپدید        درد می دیدند درمان ناپدید